ความรักเมื่อเปรียบเทียบกับรองเท้าส้นสูงสวยๆ

            เมื่อวันหนึ่ง .........ฉันอยากได้รองเท้า ฉันเดินเข้าไปในร้านรองเท้าแห่งหนึ่งที่มีรองเท้าหลาย

แบบ หลายสไตล์ ทั้ง  รองเท้าส้นสูง  รองเท้าส้นเตารีด  รองเท้าส้นเตี้ย  รองเท้าส้นแบบ  หลากสี-หลาย

แบบวางเรียงราย

          จนในที่สุดก็มาหยุดสะดุดตากับ รองเท้าส้นสูงสีแดงคู่นั้นสะท้อนเงาเฉิดฉาย

ออกมาแตะตาฉันตั้งแต่แรกเห็น มันช่างเป็นรองเท้าที่สวยจนอยากมีไว้ประดับคู่เท้าในทุก

ย่างก้าวโดยไม่รอรี......ฉันเดินตรงลิ่วเข้าไปหามัน แม้ป้ายราคาเล็ก-เล็กที่ติดเอาไว้จะบอกราคาที่ไม่

เล็กนัก แต่ฉันไม่ลังเลสักนิดเดียวที่จะจ่ายเงินจำนวนนั้นออกไปเพื่อให้ได้รองเท้าที่ถูกใจที่สุดในวันนี้

          "แน่นนิดนึงนะคะ...มีคู่ใหม่ที่ใหญ่กว่านี้มั้ย" ฉันถามพนักงานขายขณะที่กำลังพยายามสอด

เท้าลงไปในรองเท้าคู่สวยให้พอดี แล้วพบว่ามันพอดิบ-พอดีจนขยับเท้าไม่ได้

          ไม่มีหรอกค่ะ... เรามีแบบละคู่เท่านั้น รับรองว่าใส่แล้วไม่ซ้ำแบบใคร  พนักงานขายเสนอข้อได้

เปรียบในการซื้อสินค้า แต่ดิฉันว่าใส่แล้วก็พอดีนะคะ เผื่อมันยืดออกอีกนิดหน่อย เธอยังคงเสนอต่อเมื่อ

เห็นแววตาที่ฉันชื่นชมสินค้าของเธอ

          เย็นวันนั้นฉันกลับบ้านด้วยรอยยิ้มกรุ่นพร้อมกับรองเท้าคู่สวยที่อยู่ในมือฉันจัดแจงโยนรองเท้า

ผ้าใบคู่เก่าที่ใส่มาแรมปีทิ้งไปอย่างไม่แยแส

          วันรุ่งขึ้น... ฉันออกเดินด้วยรองเท้าคู่ใหม่อย่างเฉิดฉาย ยิ่งมีใครต่อใครชมว่ามันสวยนักหนาฉัน

ก็ยิ่งปลื้มใจ ทว่าไม่ทันข้ามวันรองเท้าเจ้ากรรมก็แผลงฤทธิ์จนฉันเดินโขยกเขยก และเย็นวันนั้นฉันก็ต้อง

กลับมาบ้านพร้อมกับเท้าที่ระบม

          หากชีวิตคนเราเป็นเหมือนการเดินทางไกล ความรักก็คงเป็นเหมือนรองเท้า... แท้ที่จริงแล้วฉันว่าคนเราไม่ได้ต้องการ "รองเท้าสวย" มากไปกว่า "รองเท้าที่ใส่สบาย"

          แต่ก็นั่นแหละใคร-ใคร ก็ย่อมชอบรองเท้าสวย-สวย ด้วยกันทั้งนั้น ถึงไม่น่าแปลกที่หลายคนมักตัดสินใจซื้อรองเท้าเพราะว่า "มันสวย" มากกว่า "มันพอดีกับเท้า" และแม้มันจะใส่แล้วคับ

ไปนิด...อึดอัดไปหน่อยก็ยังไม่วางมือ เหตุเพราะว่ามันสวยถูกใจหรือแม้มันจะราคาแพงลิบลิ่วก็ยังอยาก

เป็นเจ้าของให้ได้ 

          หากว่าเราต้องเดินทางอีกไกล... แม้จะมีรองเท้าสวยหรู ราคาแพง ยี่ห้อแบรนด์เนม มันก็คงไม่มี

ประโยชน์ แม้จะสวยแค่ไหนแต่ถ้ามันทำเท้าเราเจ็บ...สุดท้ายก็คงต้องถอดมันออก เพราะถ้าขืนเราเดินทั้ง

เท้าเจ็บ-เจ็บเราคงไปไม่ถึงปลายหนทาง

          ความรักก็เช่นกัน... เราอาจใฝ่ฝันที่จะมีคนรักสวย รวย เก่ง ฉลาด เลิศหรู แต่ความจริงแล้ว...เรา

เพียงต้องการคน-คนนั้นเพื่อให้ตัวเราดูดีขึ้นมาเท่านั้นเอง

          ฉันว่านะ... รองเท้าที่ใส่แล้วสบายไม่จำเป็นต้องสวยเด่นอะไร เพราะฉะนั้นคนที่จะมาจับจูงมือเรา

ไปตลอดทางของชีวิตก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่ดีเลิศที่สุดจนใครนึกอิจฉาบางที การใส่รองเท้าที่เดิน

แล้วสบายมันอาจทำให้เรามีความสุขมากกว่า 

         เพราะฉันเชื่อว่ามันจะพาเราไปจนถึงจุดหมายโดยที่เราไม่ต้องเจ็บเท้าและนึกอยากจะโยนมันทิ้ง

ไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด... ตลอดการเดินทาง